Er is intussen wel veel gebeurd in fokkerijwereld. Genesus is in Chinese handen en doet zeer beperkt en lokaal verder, Hypor en Danish Genetics bundelen hun krachten en Axiom heeft nu Choice en de verdeling van deze genetica helemaal overgenomen. Het eens zo omvangrijke peloton van fokkerijorganisaties is uitgedund tot een klein groepje. En deze schaalvergroting zet zich overal verder. Het land om dit het beste te illustreren is misschien de USA: PIC, Topigs Norsvin, DNA (vroegere verdeler van Danbred maar sinds een tiental jaren afgescheiden van Denemarken) en SPG (Smithfield Premium Genetics) hebben samen ongeveer 96% van de zeugenmarkt in handen en 98% van de eindberenmarkt. De vier populairste eindberen in België hebben samen maar 50% van de markt. Variatie heeft ongetwijfeld voordelen om verschillende afzetmarkten te bedienen maar kan ook uniformiteit en voorspelbaarheid van kwaliteit in de weg staan. Zware karkassen van een uniforme kwaliteit, daar staan de exporten vanuit de US slachthuizen voor gekend.
Het heeft een tijdje geduurd maar ik ben er terug met een tweewekelijkse bijdrage over het reilen en zeilen in de internationale varkens(fokkerij)wereld. De voornaamste reden voor deze iets te lange pauze was het feit dat ik met mijn vroegere werkgever een akkoord had gesloten en ik met geschreven berichten soms op de rand zou balanceren van de overeenkomst. Maar sinds 1 februari ben ik dus een volledig vrije vogel en schrijf ik dus als Manager van Topigs Norsvin wat ik wil.
Intussen is er voor mezelf ook heel wat veranderd. Als regiodirecteur Noord Amerika ga ik terug regelmatig de Atlantische oceaan over voor een bezoek aan Canada, Mexico en de Verenigde Staten. Sinds ze in laatstgenoemd land een nieuwe president hebben, valt er daar altijd wat te beleven. Invoerheffingen, deportaties, presidentiële decreten, … elke dag is er wel iets waarmee D.J. Trump de aandacht trekt. Ook voor de landbouw en de prijzen van grondstoffen en vlees, kunnen de gevolgen spectaculair zijn. Hieronder een tabel met de invoer en eigen productie van sojabonen in Mexico (bron US Soybean export council).
Varkensprijzen zijn er nu zeer goed maar als je bovenstaande evolutie ziet, kan je alleen maar concluderen dat de eigen productie verwaarloosbaar is ten opzichte van wat er wordt ingevoerd. En als daar heffingen op komen is het hek zeker van de dam. Anderzijds is Mexico ook de grootste varkensvleesafnemer van de USA dus bij eventuele tegenmaatregelen komt de varkenshouderij in de USA.
Ook met Canada is de situatie niet zo eenvoudig. Wekelijks worden er 90.000 biggen uit Canada naar de US gevoerd. Stel je voor dat President Trump deze gaat belasten dan komen er zowel problemen voor de varkenshouders in Canada als voor de aankopers in de USA… In ieder geval, een handelsoorlog heeft nog niemand echt ooit gewonnen maar er houden er op dit moment veel hun hart vast aan de andere kant van de oceaan over wat er de volgende weken gaat gebeuren.
En ik, ik beloof jullie volgende weken hiervan op de hoogte te houden.
Met vriendelijke groeten.
Geert
